recept pasta tonno

Als ik je de definitie van comfort food mag beschrijven, dan bevat het hoogstwaarschijnlijk de woorden tomaat, pasta, simpel en pecorino. Voor mij is er niets fijner dan een fijn kommetje (geen bord!) met warme pasta om lekker uit te lepelen terwijl ik opgekruld zit op de bank (so much voor het goede aan-tafel-eten voornemen).  Als het dan geen simpele arrabiata pasta is, dan is het hoogstwaarschijnlijk een pasta tonno. Dit simpele maar overheerlijke traditionele Napolitaanse gerecht bevat heel veel smaak, is lean en prima te bewaren of in te vriezen wanneer nodig. Maar bovenal is het gewoon vreselijk lekker en als je het recept eenmaal door hebt, staat het ook binnen 20 minuten op tafel.

Recept Pasta Tonno voor 3 a 4 personen:

  • 2 blikken tomatenblokjes
  • 2 blikjes skipjack-tonijn op zonnebloem- of olijfolie
  • 2 a 3 tenen knoflook
  • 1 bosje krulpeterselie
  • 1 blokje runder/kippen/groentenbouillon
  • 100 ml gekookt water
  • Grove zwarte peper
  • 80 gram pasta per persoon – penne, tortiglioni of tagliatelle

Zet een hapjespan op een laag vuurtje, om rustig op te laten warmen. Maak de blikjes tonijn open en laat de olie eruit lopen in de pan, zonder dat de tonijn mee komt (op een kiertje zetten en op het deksel duwen zodat de olie er tussendoor komt. Denk wel om je vingers, scherp!). Laat de olie rustig warm worden, pers ondertussen de knoflooktenen en doet dit bij de olie. Nu langzaam verhitten, let wel op dat je de knoflook niet frituurt!

Haksel ondertussen de peterselie fijn – ook de steeltjes kun je eten! – en voeg deze bij het olie-knoflook mengsel. Zet ondertussen de blikken met tomatenblokjes alvast open en wacht tot de peterselie helemaal zacht is geworden, voor je de tomatenblokjes erbij doet. Goed roeren!

Als je de tomatenblokjes hebt bijgevoegd, lekker het prutje aan de kook brengen. Vergeet niet om alvast flink wat zwarte peper er overheen te draaien. Zout is echt niet nodig, ivm de tonijn en bouillon die later nog toegevoegd wordt.

Ondertussen pak je een schaaltje en doe je hier de tonijn in. Ik haal het altijd even goed los met een vork en zet het even neer. Als de tomaten goed zacht zijn geworden en het geheel meer op saus begint te lijken, kun je de tonijn erbij doen.

Als de tonijn in de pan zit, goed doorroeren. In het lege schaaltje waar de tonijn in zat, doe je dan het bouillonblokje. Giet er maximaal 150 ml pasgekookt water op en los het blokje op met een vork. Voeg dan de bouillon toe aan de saus en laat deze goed inkoken. Kook 0ndertussen de pasta al dente (voor tips even verder lezen).

De saus is klaar als deze enigzins is ingekookt en heerlijk geurt. Voeg nog wat peper toe, proef eventjes of er genoeg smaak aan zit en laat gerust nog lekker wat pruttelen. Hoe langer, hoe beter. Giet de pasta af. Je kunt nu kiezen of je deze direct bovenop de saus doet, of de saus later over de pasta heen doet. Ik doe het altijd bij elkaar in de pan, roer het door en dien het gelijk op in een handig kommetje.

Pecorino, Parmezaan of Grana padano eroverheen en klaar ben je! Als je geen kaasliefhebber bent, kun je dit natuurlijk weglaten.

Buon appetito!

Tips:

  • Ook lekker: je kunt ook tomatenblokjes in blik met basilicum of oregano gebruiken. Dit geeft het een heerlijke extra smaak.
  • Platte peterselie is minstens zo lekker om te gebruiken in dit gerecht, je hoeft niet perse krulpeterselie te gebruiken. Het lekkerste is wel om peterselie van de biologische winkel te gebruiken, die is minder doorgekweekt en heeft daardoor vaak meer smaak.
  • Officieel hoor je dit gerecht te eten met tagliatelle. Maar als spaghetti je lievelingspasta is (of in mijn geval tortiglioni), moet je dat gewoon lekker doen!

Over het koken van pasta tot Al Dente:

Het koken van pasta tot al dente betekent eigenlijk ‘beetgaar’ (dente is Italiaans voor tand). Voor Italianen is dit erg belangrijk, want als het om eten gaat houden ze niet van rommel. Om goed te leren hoe je pasta precies beetgaar krijgt, moet je in ieder geval niet meer op de kooktijd op de verpakking letten. Die is vaak veeeel te lang en daardoor krijg je plakkerige en slappe pasta. Yuck. Dus als je net als ik houdt van pasta die precies goed is, hou je zelf de kooktijd in de gaten.

Belangrijk is dat je pasta kookt in een pan met veel water en een snuf zout, zodat het goed de ruimte heeft. Gooi er alsjeblieft geen olijfolie doorheen. Als je pasta in genoeg water kookt, plakt het nooit aan elkaar en is olie dus niet nodig. Als de pasta vijf minuten heeft gekookt (af en toe omroeren met een houten(!) lepel want dan maak je de pasta niet kapot), kun je voorzichtig af en toe proeven wanneer de pasta beetgaar is. Je proeft vanzelf wanneer ook het binnenste gedeelte van de pasta niet meer hard is, maar dat de pasta ook nog niet zo gaar is dat hij plakt. Als de pasta dus goed is, kun je de pasta direct afgieten en opdienen. Om die reden kun je pasta ook niet laten staan in de pan tot je saus klaar is, want dan gaart het door en krijg je een grote plakboel. Zonde van je moeite.

Wil je je pasta na het koken alvast door de saus roeren? Giet dan direct af op het punt van al dente (echt randje beetgaar dus), en schep het daarna snel maar voorzichtig door de saus, om het daarna ook direct op te dienen. Het is niet nodig om het ruim een minuut in de pan te laten zitten, want ook dan wordt de pasta gaarder dan al dente.

Over Tonijn:

Kiezen voor tonijn in je gerechten is een heerlijke maar geen duurzame keuze. Het is goed om te weten dat alle zes de tonijnrassen zeer ernstig overbevist en bedreigd zijn en daardoor dreigen uit te sterven. Met name landen als Japan en Engeland dragen hieraan bij vanwege de sushi-industrie maar in principe helpt het eten van tonijn niet mee. Tonijn is een grote en sterke vis maar plant zich moeilijk voort. Hierdoor is de vis nauwelijks te kweken en vangen ze tonijn dus in het wild. Omdat de vis met lange lijnen of zelfs met netten uit de zee gehaald wordt, is de visstand enorm achteruit gegaan en is tonijn ernstig bedreigd. Een goede reden om dus sowieso niet wekelijks aan de tonijn te zitten!

Gelukkig is er een lichtpuntje. De vis die in de tonijnblikjes zit, is vaak ‘skipjack tuna’. Dit is geen tonijn maar een andere vis – een baars-achtige – die Skipjack heet en dus ook geen van de bedreigde tonijnsoorten.  Deze kun je dus wel gewoon eten, zonder dat je bijdraagt aan de achteruitgang van de tonijn-visstand. Let er dus goed op dat je dus niet zomaar tonijn of bliktonijn koopt, maar echt skipjack tuna.